بررسی اثر کم‌آبیاری در روش‌های آبیاری کرتی و میکرو (Tape) بر کارایی مصرف آب، عملکرد، و برخی خصوصیات مورفولوژیک پیاز

به منظور بررسی تأثیر کم‌آبیاری و روش­های مختلف آبیاری بر عملکرد و کارایی مصرف آب و برخی ویژگی‌های مورفولوژیک پیاز در سال­های زراعی 1384 و1385 آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی زهک زابل به صورت  طرح آزمایشی اسپلیت پلات درقالب بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد.  روش‌های آبیاری کرتی و تیپ (Tape) عامل اصلی و مقدار آبیاری در سه سطح، شامل آبیاری به میزان 100 درصد نیازآبی گیاه (T1) ، آبیاری به میزان 75درصد نیاز آبی گیاه(T2) ، و آبیاری به میزان 50 درصد نیاز آبی گیاه (T3) عامل فرعی این طرح را تشکیل دادند.  براساس نتایج حاصل از تجزیة مرکب داده­ها در دوسال آزمایش، تغییر سیستم آبیاری از کرتی به تیپ، باعث شد عملکرد غده، وزن بزرگترین غده، قطر غده، و ارتفاع تنه گیاه افزایش معنی‌داری پیدا کند.  همچنین کلیه صفات مورفولوژیکی اندازه‌گیری شده، تحت تأثیر سطوح مختلف مقدار آب آبیاری قرار گرفت و اختلاف معنی­داری در سطح یک درصد نشان دادند.  مقایسة میانگین عملکرد‌ها نشان داد که تیمار آبیاری کامل بالاترین عملکرد غده را به میزان 75/24 تن در هکتار به دست داد.  همچنین بررسی نتایج مقدارکارایی مصرف آب نشان داد که میانگین تیمارها در روش تیپ با مقدار 86/3 (کیلوگرم به ازای مترمکعب) تفاوت معنی­داری با مقدار این پارامتر در روش کرتی (80/2 کیلوگرم به ازای مترمکعب) داشت در حالی که اختلاف معنی‌داری بین تیمارهای مقدار آب آبیاری نبود امّا بالاترین مقدار به تیمار  T2در هر دو روش اختصاص داشت.